Initiator en coördinator Elise Kant, directeur van de Haella Stichting, licht toe: Meteen aan het begin van de coronacrisis zijn we kleinecoronahulp gestart, een gemeenschappelijk fonds voor vrijwilligersinitiatieven die in coronatijd mensen in voedselnood en eenzaamheid helpen. Het was inspirerend en overweldigend om te zien hoeveel mensen meteen in actie kwamen om acute problemen in hun eigen omgeving het hoofd te bieden. Meer dan 400 projecten werden gefinancierd uit de gemeenschappelijke pot van 36 fondsen. 

Ongeziene groep in beeld  

Het fascinerende eraan is dat je kunt denken: wat maakt dat nou uit, al die kleine projectjes? Maar het bleek heel veel uit te maken! Zo bereik je met dit soort projecten – klein, informeel en laagdrempelig – mensen die anders niet bereikt worden. Mensen die, ondanks hun problemen, nog nooit hulp hadden gezocht, trokken nu aan de bel. Daarmee werden én veel mensen voor het eerst geholpen én de omvang en impact van de problemen echt duidelijk. 

Alle projecten bij elkaar lieten de trends in de problematiek zien. Zo hadden we in Amsterdam op een gegeven moment 15 voedselinitiatieven voor mensen die niet naar de Voedselbank konden. Dat ging om 10.000 mensen. Als fondsen hebben we gezegd: daar moeten we iets structurelers aan doen. Er is toen een groot voedsel-inkoopproject opgezet, in samenwerking met het Rode Kruis. De gemeente ging ook meefinancieren. Een unicum, want het gaat voor het grootste gedeelte over mensen zonder papieren. De 15 kleine projecten werden samen één groot project waar 4 miljoen euro in omgaat.  

Deze projecten zijn de hoop voor de samenleving. De kranten staan bol van boze mensen. De duizenden vrijwilligers achter de initiatieven zijn de zachte krachten. Zij gaan niet staan schreeuwen, ze gaan doen. Ze zien om naar de ander, zij zijn het die de samenleving leefbaar houden.  

Kleine Armoede Hulp voor stichtingen en groepjes bewoners  

Na twee jaar coronacrisis moeten we concluderen dat veel projectaanvragen die we nu ontvangen nog steeds over dezelfde problemen gaan, armoede en eenzaamheid, maar dat ze niet allemaal meer corona gerelateerd zijn. We hebben te maken met een structureel probleem in de samenleving. Daar moeten structurele antwoorden op komen. Maar je kunt niet in de tussentijd niets doen. Bovendien zijn deze projecten de lakmoesproef van de samenleving; zij geven de signalen af waar het knelt, misgaat en waar dingen misschien ook weer beter gaan. 

Daarom hebben de fondsen besloten om Kleine coronahulp te laten opvolgen door Kleine Armoede Hulp: een fonds voor kleine projecten die zich inzetten voor mensen die lijden onder armoede een eenzaamheid. Je hoeft geen stichting te zijn om geld aan te mogen vragen; ook groepjes van minimaal drie mensen mogen een aanvraag indienen. Over hoe dat allemaal in zijn werk gaat, kun je alles lezen op de site kleinearmoedehulp.nl. 

Vinger aan de pols houden  

Iedere twee maanden houden we met de initiatieven een Zoom-overleg over wat we zien gebeuren, welke samenwerkingen we kunnen stimuleren en welke signalen we willen delen met anderen. Van Kleinecoronahulp hebben we geleerd dat je de ontwikkelingen niet kunt voorspellen. Zo had niemand in maart 2020 kunnen bedenken dat Kleine coronahulp een jaar later zou leiden tot een miljoenenproject voor voedselhulp. De kracht van deze aanpak is dat we kleinschaligheid en flexibiliteit verbinden met daadkracht en toegang tot fondsen. Daarmee zijn dit de vliegwielen van verandering. 

Het belangrijkste en het mooiste blijft dat er zoveel mensen zijn die zich recht uit hun hart inzetten voor anderen. Je hoort ze niet, in de media krijgen ze veel te weinig aandacht, maar onze samenleving draait op hen. Als fondsen vinden we het fantastisch dat we daaraan kunnen bijdragen. 

Ga voor alle informatie naar de website kleinearmoedehulp.nl.